Dag 11 alweer, van het ene kleine plaatsje naar het andere

Dag 11, al om 7 uur zitten we buiten aan het ontbijt, lekker zonnetje geen wind. 8 uur op de fiets, direct 350m klimmen in 7 km, maar geen probleem gaat lekker. Smalle dalen tussen de bergen, wel mooi maar zoveel zien we niet. Vandaag ook maar een korte totaal afstand, 42 km dus met de lunch al op de hudige plek, het is niet eens een dorp, het is direct op de grens in Montenegro, daar waar de Tara rivier en de Piva bij elkaar komen, we kunnen de grenspost aan de overzijde van de rivier vanuit ons hotel zien. Hotel is een groot woord voor een grote blokhut met 10 kleine kamers, alle voorzien van eigen douch en toilet, heel klein. Iets verderop (12km en 350 hoogtemeters) is een stuwmeer en daar zijn een aantal van ons nog heen gefietst, dat was zeker de moeite waard, want het dal werd nog smaller (River Piva Canyon) en dat was een prachtig uitzicht. Indrukwekkend ook om boven op de stuwdam te staan, ik lees nu op Wikipedia dat die 220m hoog is. De weg er naar toe is voorzien van veel kleine tunnels, uit gehakt in de rotsen. Mooi. Nadat we om 15uur weer terug waren bij het "hotel" begon het te regenen en te onweren, echt keiharde regen. Best lang geregend, nu om 21uur weer droog. Lekker gegeten, ze zijn hier van de grote porties, morgen vroeg op, morgen de koninginnenrit (zo als dat heet), de zwaarste dag. 80km en 2100hoogtemeters, we komen ook in de sneeuw morgen. En we zijn bang dat het morgenmiddag ook weer regent, dus starten we vroeg, 6 uur op de fiets, dus vroeg slapen. Welterusten.